…wspomnień czar…

Wprawdzie ten blog jest skierowany do tatusiów, jednak jako kobieta chciałabym pierwsze moje słowa skierować do moich koleżanek-matek. Pozwolicie Panowie?

Nie wiem kim jesteś moja droga koleżanko, nie wiem gdzie mieszkasz, czym się zajmujesz na co dzień. Wiem jednak jedno – jesteś Matką. Kochającą Matką – tego jestem pewna. Odpowiedz tylko proszę sama przed sobą, jaka jest ta miłość, zdrowa czy toksyczna?

Pamiętasz pierwsze chwile ze swoim Maleństwem? Pamiętasz, pamiętasz, to są niezapomniane chwile. Po długich miesiącach oczekiwań wreszcie mogłaś przytulic swój Skarb…. zaraz potem położna pokazała Ci opaskę z wypisanymi danymi – „c” Anny Kowalskiej, „s” Agnieszki Nowak… jaka byłaś wtedy dumna… ta opaska pewnie gdzieś nadal leży wśród innych pamiątek.

Pamiętasz co było po wyjściu ze szpitala?  Urzędowo „c” zmieniliście na Kasię a „s” na Jasia i najważniejsze – obok Twojego imienia pojawił się ON – ojciec dziecka. Od tej pory funkcjonujecie już razem – Matka i Ojciec. Powiem więcej – Twoja córka w urzędowych pismach jest Katarzyną Kowalską, córką Jana… Pamiętasz o tym teraz, kiedy Wasze drogi się rozeszły? A może wróciłaś do okresu oddziału położniczego, do czasu opaski?

Tak, wiem, on Cię zranił, zawiódł, zdeptał Waszą miłość… to przykre ale od dnia narodzin Twojego Maleństwa, nie jesteście już jednym ciałem… odsuń swoje żale i spójrz jakby z boku na swój Skarb i jego ojca, na ich relacje, posłuchaj jak rozmawiają, jak się śmieją, żartują…

Weź, proszę do  jednej ręki opaskę, do drugiej akt urodzenia Maleństwa i pomyśl raz jeszcze – jaka jest ta Twoja miłość, zdrowa czy toksyczna?