Wspólne podejmowanie decyzji

Kiedy _PS_ szedł do gimnazjum, _PM_ nie poinformowała mnie, jakie gimnazjum wybrała. Złożyłem wniosek w sądzie, żeby Sąd zobowiązał _PM_ do konsultacji (zgodnie z kodeksem rodzinnym i opiekuńczym). Sąd w uzasadnieniu odmowy napisał, że nie może zobowiązać nikogo do przestrzegania prawa, bo to oczywiste, że prawa należy przestrzegać. Konieczność wspólnego podejmowania decyzji potwierdził również Sąd apelacyjny, który ostatecznie zatwierdził rozwód. Kiedy _DS_ szedł do gimnazjum, to ja podjąłem rozmowy na ten temat.
Wybieranie trwało kilka miesięcy. Odwiedziłem wiele szkół, rozmawiałem z ich dyrektorami, zbierałem opinie. _PM_ miała swoją jedną propozycję. Po wymianie kilku pism i argumentów (przykładowy argument _PM_ – _DS_ nie może chodzić do tej szkoły, bo już tam chodzi _S2_) _PM_ poinformowała, że już podjęła decyzję.

Dyrektor “wspólnie” wybranej szkoły poinformował mnie w rozmowie, że _DS_ był tam zapisany od ponad roku, bo _PM_ tam pracuje.