Średnia, mediana, aspiracje, zdrowie…

Pewien wybitny socjolog stwierdził kiedyś, w oparciu o przeprowadzone dogłębne badania, że żeby społeczeństwo było zdrowe, wszyscy powinni zarabiać co najmniej dwie średnie krajowe. Ponieważ matematyka dopiero wraca na maturę, nie wszyscy muszą zrozumieć absurd tego stwierdzenia. Nieważne. Ważne, że polskie społeczeństwo nie jest zdrowe…

W dzisiejszym numerze Polityki jest artykuł Płace bardziej głodne niż godne. Podano w nim dane o rozkładzie zarobków wobec średniej krajowej, pochodzące z Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej. Okazuje się, że 65,4 procent zarabiających Polaków osiąga wynagrodzenie poniżej średniej (18,5% poniżej połowy średniej, 25,1% między połową a trzema czwartymi średniej). To prawie dwie trzecie pracujących obywateli. Średnia krajowa wynosi 3597,84 złotych brutto, czyli 2573,16 złotych netto. Około 45% pracujących Polaków otrzymuje na rękę poniżej dwóch tysięcy złotych wynagrodzenia. Prawo gwarantuje, że 40% wynagrodzenia pracownik może zachować dla siebie – nie podlega to nawet egzekucji komorniczej.

No to wyobraźmy sobie hipotetyczną sytuację… Ojciec ma dwójkę dzieci. Zasądzono mu alimenty w wysokości 600 złotych na każde dziecko (netto). Zatem musi w każdym miesiącu zapłacić 1200 złotych alimentów. Żeby oddawać tę kwotę bez naruszenia swoich 40% musi zarabiać co najmniej 2.000 złotych netto. Czyli musi się znaleźć w tej niewiele większej połowie społeczeństwa… Czy to duże alimenty? No to wyobraźmy sobie, że ten ojciec ma zasądzone nieco większe alimenty – 700 złotych – na trójkę dzieci. Musi płacić miesięcznie 2.100 złotych. Zatem musi dostawać 3.500 złotych na rękę (około 4.930 brutto). Ilu Polaków na to stać? To jest 137% średniej. 79,3% zarabia poniżej 125% średniej a 86,9% poniżej 150%. Niecałe 20% Polaków stać na takie alimenty.

Witamy w Polsce! Ktoś ma większe ambicje? To nie tutaj…