- Każdy facet kombinuje…
- Niezaangażowana publicystyka społeczna
- Ojcowie nie chcą dzieci?
- Ofiara prześladowań czy ofiara losu?
- Co z Wami, Panowie?
- Chłopaki nie płaczą
- Skąd się biorą… ojcowie?
- Wiecznie młoda czy wieczne dziecko?
- Z innej beczki…
- Czy jestem wielbłądem?
- Kobiety są z Marsa, a mężczyźni ze Snickersa?
- Święty Graal wychowania
- Goniąc wiatr…
- Dzieci Światowida
- Czy to moja wina, że jestem dziewczyną?
- Kto jest bez winy…
- Czarno – biały świat
- Pół żartem, pół serio.
- Zła kobieta pilnie poszukiwana!
- Moje i Twoje lubią nasze…
- O rozmowach damsko – męskich
- Mimo wszystko
- Pierwsze koty za płoty
albo
Ja nie chciałem startować w tych zawodach - Sądofon – telefon dla tych, którzy nie umieją rozmawiać…
- Czy jest tu jakaś prawidłowość? Jakiś system?
- Matrix
- Zdobywamy salony!
- Ból istnienia
- Pa-pa, patrixie!
- Nie Twoja historia, kolego?
- Jak ugotować żabę?
- Patrixa się lubi jak wygodny dobry but – sam na nogę wchodzi
- Jak kochasz, to poczekaj
- Oni mnie kochają a ty nie!
- Gdzie jesteśmy? Dokąd zmierzamy?
- Przemoc tolerowana
- Nie kop pana, bo się spocisz…
- Semantyka języka
- Chłopaki nadal nie płaczą?
- A wychowają dziadkowie
- Zbyt silny, żeby mieć jakieś prawa…
- Czy to jest jakiś spisek?
- Zaostrzenie walki klasowej
- Przemoc Przemocy Równa?
- Zaproszenie do kina
- Czy samotna matka to dobry rodzic?
- A świstak siedzi i zawija je w te sreberka…
- Baba za kierownicą…
- Zanim odsuniesz panów, Ty się wszakże zastanów
- Ja idę na Manifę
- Mężczyźni i ryby głosu nie mają
- „aequam memento rebus in arduis servare mentem”
- „Synku, ludzie z gruntu są źli”
- Być ojcem. Przed. Po. Zawsze. Mimo wszystko…
- Równość w nierówności
- Iluzja rozwodu
- Na Manife! 2
- Przewrócona piramida Maslowa?
- ”Byłeś tylko dawcą spermy”
- Dobra wiadomość dla Pań!
- Dobra wiadomość dla Panów!
- I have a dream today!
- Prowokacja… jaka?
- Nastolatka
- Mamo, Tato – macie rację! Najfajniejsze są mediacje!
- A może razem popedałować w stronę ojca?
- Środa woli zajmować się Poniedziałkiem
- Kobiety też mogą być rodzicami…
- Spalmy w końcu te gorsety!
- Wykaz haseł używanych w RODK i Sądach Rodzinnych
- Marzenia się spełniają?
- Prawa obywatelskie a bycie ojcem
- Yeti wiarygodniejsze?
- Dziecko NIE potrzebuje ojca
- Równouprawnienie w powiecie… będąc młodą pedagog na rubieży.
- Kara śmierci dla morderców?
- Dlaczego kobieta może bić bezkarnie
- Najpierw pomyśl o sobie
- Dlaczego nie mamy szans w starciu z teściami
- Wszystko zaczyna się od empatii
- Obiektywnie, subiektywnie, zwyczajnie…
- Zamieńmy dwa ognie na biatlon, czyli dorośnijmy
- Dlaczego sprawy ojców są przegrane
- O kiju z jednym końcem cz. 2, kłamać każdy może trochę lepiej, lub trochę gorzej…
- Najkrótszy wpis na blogu
- Stare mity o rodzinie, ojcach, matkach, kobietach i mężczyznach…
- Wdzięczni za sam akt poczęcia
- A może to tak ma być…
- Średnia, mediana, aspiracje, zdrowie…
- Wiele hałasu o nic
- Kupy nikt nie ruszy…
- Skąd się biorą dzieci, czyli o dzietności i bocianach a zwłaszcza o statystyce…
- Lepsze jest wrogiem…
- Wszystkie role rozdane?
- Inteligentne dziecko?
- Tatuś karmiący czyli fantasy rodzinne
- Lepiej…
- Stereotypy szkodzą słusznej sprawie
- Gdzie te chłopy!
- Pani Zosia i DJ Yanek
- Wizyta duś-pasterska
- Mama ma… dość!
- Tatów nie wspieramy. Stop dyskryminacji społecznej
- Czy ja jestem idiotką?
- List otwarty do Procter & Gamble
- Bici mężczyźni
- No i po kongresie…
- Refleksje feministki po Kongresie
- Rozmawiać?
W zasadzie lepiej by brzmiało Zamieńmy dwa ognie na dwubój ale dwubój kojarzy się bardziej z podnoszeniem ciężarów. No, chyba że dwubój zimowy, ale to znowu za długie. No więc mamy dwa ognie – grę czy zabawę podwórkową lub szkolną polegająca na trafianiu w przeciwników piłką oraz biatlon – dyscyplinę olimpijską składającą się z biegu na nartach i strzelania do celu. W tym kontekście oczywiście dorastanie tłumaczy się samo.
W dwóch ogniach mamy dwie drużyny. Stoją naprzeciwko siebie i próbują się nawzajem zbić. Kto kogo lepiej trafi. Komu uda się wyeliminować jak najwięcej przeciwników. Sztuka blefu, tricku, podstępu i szybkości.
W biatlonie każdy stara się jak najlepiej zrealizować postawione zadanie. Trafić w tarczę strzelniczą, najszybciej dobiec, uniknąć kar lub dyskwalifikacji za nieregulaminowe zachowanie. Decyduje przygotowanie, kondycja, wytrwałość, opanowanie i odporność na stres. I jest jeden wspólny cel dla wszystkich – linia mety.
Zamiana nie jest łatwa. Bo to i boisko na tor trzeba zamienić, i nauczyć zawodników zasad, i wytrenować, i przeszkolić sędziów, i sprzęt zakupić i wykształcić zespoły wspomagające i tak dalej i tak dalej. Ciężki proces. Kosztowny i niepewny. Narażony na wiele zagrożeń i pułapek. Jak zawsze proces dorastania. I nie ma gwarancji na powodzenie.
A o co właściwie chodzi? Sądy rodzinne wraz z otoczeniem są dzisiaj w Polsce jak boisko do dwóch ogni. Kto kogo lepiej trafi? Jak wyeliminować przeciwnika z gry? Jak podkręcić czy ściąć, żeby go zmylić? Czy da się je przekształcić w tor biatlonowy? Wiadomo, co trzeba zrobić. Ludzie – sędziowie, ekipy techniczne, zespoły wspomagające zawodników – są, trzeba by ich tylko nauczyć nowych reguł gry, wyposażyć w sprzęt i zorganizować. Może w końcu by się do czegoś przydali, bo w dwóch ogniach służą głównie za widownię…
Czy umiemy dorosnąć? Czy sądy mogą zacząć zajmować się dobrem małoletnich dzieci (do czego przede wszystkim są powołane) zamiast rozstrzygać, kto złożył lepiej sformułowany i ładniej uzasadniony wniosek? Kto lepiej trafił przeciwnika?
loading...