Przemoc Przemocy Równa?

W ostatnich latach, kiedy publicznie omawia się temat przemocy w relacjach między płciami, czy to w mediach, czy na konferencjach, coraz częściej pada pytanie o znęcanie się nad mężczyznami przez kobiety. Z niektórych wypowiedzi można by niemal wywnioskować, że zjawisko przemocy wobec mężczyzn występuje prawie tak często jak wobec kobiet.  Czy przypadkiem taki pogląd nie jest lansowany przez “męskie lobby”?

[Męskie lobby to m.zd. niezręczne sformułowanie feministek. Ja przez to rozumiem wszystkich tradycyjnie uwarunkowanych społecznie ludzi, w tym kobiety, którzy nie dostrzegając patrixa, nie starając się czujnie analizować swych odruchowych reakcji, są mimowolnymi strażnikami patrixa. A ludzie w naszym kraju, to moje wrażenie, zdają się mieć skłonność do szczególnego zainteresowania “równouprawnieniem w przemocy”.]

Niestety dla nas panowie, według policji i wymiaru sprawiedliwości 90 do 95% przypadków przemocy fizycznej w rodzinie jest wynikiem agresji faceta. I to mimo tego, że jak wykazują badania mężczyźni znacznie częściej zgłaszają policji przemoc domową ze strony kobiet niż odwrotnie.

Poniżej podaję garść danych i twierdzeń opracowanych przez badaczy zagadnienia przemocy, w tym przez mężczyzn.

Badacze zjawiska przemocy dowodzą, że sposoby odczuwania maltretowania przez mężczyzn – ofiary przemocy domowej są inne niż w przypadku kobiet.

Oto co mówią mężczyźni:

• Stwierdzają, że nie żyli w poczuciu ciągłego strachu przed sprawczynią.
• Nie doświadczyli uprzednio maltretowania.
• Rzadko doświadczali dotkliwej przemocy po separacji, połączonej z rzeczywistym strachem o życie lub zdrowi.
• Nie czuli się onieśmieleni lub zastraszeni, lecz raczej rozzłoszczeni atakami kobiety.Wg badaczy choć istnieją dowody, że zarówno mężczyźni jak i kobiety, w trakcie swojego związku, zachowują się niekiedy w sposób gwałtowny, natura i konsekwencje przemocy kobiecej w żaden sposób nie są równoważne z cechami przemocy męskiej.

A to wnioski badaczy przemocy:

• 1. Przemoc mężczyzn statystycznie prowadzi do znacznie większych uszkodzeń ciała niż odwrotnie.
  2. Istnieje większe prawdopodobieństwo, że kobieta zostanie zamordowana przez swojego aktualnego lub byłego partnera, niż przez obcą osobę.
  3. Większość zabójstw mężczyzn zostaje dokonana przez innych mężczyzn, w miejscu publicznym i niemal zawsze pod wpływem alkoholu.
  4. Podstawowe powody, dla których mężczyzna zabija swoją partnerkę, to: porzucenie go i zazdrość o nią. Natomiast 70% kobiet, które zabiły swoich partnerów, doświadczało wcześniej przemocy domowej. Połowa zabójstw męża przez żonę zdarza się jako reakcja na bezpośrednie zagrożenie atakiem z jego strony.
  5. Przemoc psychiczna mężczyzny nad kobietą polega na kontroli, poniżaniu i dominacji za pomocą gróźb i zastraszania.
  6. Przemoc psychiczna kobiety nad mężczyzną polega na wyrażeniu frustracji z powodu zależności, stresu lub niezgody na akceptację podrzędnej pozycji pozbawionej władzy.
  7. Analiza danych o zabójstwach sugeruje, że kobiety używają przemocy głównie w obronie własnej, a w drugim rzędzie jako retorsji po, trwającym niekiedy całymi latami, brutalnym nękaniu. Ponadto istnieje sześciokrotnie większe prawdopodobieństwo, że w wyniku przemocy to kobiety zostaną zranione, a nie mężczyźni.

8. 90% kobiet, które znalazły się w więzieniu z powodu zabójstwa mężczyzny było poprzednio krzywdzone przez tego mężczyznę.

9. Prokuratorzy i sędziowie wykazują nieznajomość zagadnień związanych z przemocą w relacjach między płciami. Wielokrotnie zarzucają maltretowanym kobietom, że nie odeszły od mężów. [jesli to prawda to za to najbardziej mi wstyd   ]

10. Krzywdzona kobieta, której udaje się zakończyć związek, dokonuje przedtem od pięciu do siedmiu prób rozstania. „Po prostu odejść” – to dla tych kobiet nigdy nie jest tak łatwe, jak to sugeruje prokurator.

Powyższe (prawie) w całości cytuję za książką C. Barea.