Dobra wiadomość dla Pań!

Drogie Panie!

Myślę, że w dniu Waszego Święta należy się Wam ta dobra wiadomość. Nie jesteście dyskryminowane! Żaden mężczyzna nie uważa Was za gorszy gatunek ludzi. I wszyscy dbamy, aby dla Pań obowiązywały takie same zasady, jakie dotyczą Panów. Mamy kobiety na wszystkich poziomach struktury społecznej, władzy, biznesu, na ważnych stanowiskach. Zarówno mianowanych jak i wybieralnych. Mamy 5 pań pełniących funkcje ministrów w rządzie. Mamy panią Wice Marszałek w Sejmie. Dwoma największymi miastami polskimi – Warszawą i Łodzią – rządzą kobiety. Pierwszym polskim Komisarzem UE była kobieta. Kobieta była również jednym z pierwszych premierów RP po przemianach 1989 roku. Mamy panią prezydent organizacji pracodawców. Mamy panie prezes, panie sędzie i tak dalej, i tak dalej… Jest naprawdę dobrze!

Myślę, że nie ma żadnego powodu, żeby się panie nad sobą tak użalały, jak to zwłaszcza w ostatnich dniach było słychać (chociażby przy okazji Manify czy Międzynarodowego Dnia Kobiet). Przecież nie mamy do czynienia z żadną dyskryminacją ze względu na płeć, a pozycja każdej z Was zależy wyłącznie od niej samej. Każda z Was może sobie wypracować swoją własną pozycję zawodową. Wystarczy zasłużyć na podwyżkę i na awans. Jak pokażecie, że zasługujecie na na więcej, na pewno to dostaniecie. Przecież Wasi szefowie nie są idiotami. Każdemu zależy na sprawnym funkcjonowaniu jego organizacji. Wystarczy, że pokażecie, że nie jest problemem zostać w pracy w razie potrzeby 5 godzin dłużej, że wyskoczycie czasem do klubu wieczorem, bez wcześniejszego długiego umawiania się. Wystarczy, że opowiecie czasem jakiś pieprzny dowcip… No, i że będziecie radośnie przyjmować twardy, biznesowy język. To wszystko jest w Waszych rękach!

No, oczywiście, musicie jeszcze coś zrobić z tymi paniami, które Wam psują opinię. Z tymi, które zatrudniają się będąc w ciąży, żeby wyłudzić świadczenia zdrowotne.  Z tymi, które więcej czasu w pracy spędzają rozmawiając z opiekunką do dziecka przez telefon, albo omawiając choroby, kosmetyki, ubranka i ubrania z koleżankami, niż pracując. Z tymi, które średnio 7 dni w miesiącu spędzają na zwolnieniach lekarskich na dzieci i jeszcze 3 na siebie. No i kilka razy w miesiącu proszą o zgodę na przyjście później albo wyjście wcześniej, bo wizyta u lekarza, bo zebranie w szkole, bo przyjeżdżają teściowie, bo przychodzi stolarz czy malarz… Bo co prawda mamy świadomość, że nie wszystkie Panie takie jesteście, ale jednak ten obraz pracownika niezaangażowanego, unikającego odpowiedzialności, będącego stale myślami gdzieś indziej bardzo Wam wszystkim psuje wizerunek. A przecież trudno jest każdą z Was oddzielnie sprawdzać. Nie mamy tyle czasu. To Wy nas musicie przekonać, że zasługujecie na to, żeby powierzyć Wam odpowiedzialne zadania i odpowiednio do tego wynagrodzić!