Są takie dni…

W życiu każdego chyba człowieka są takie dni, kiedy nie ma wątpliwości, co jest najważniejsze. Do głowy przychodzą tylko dobre wspomnienia. Zapominamy o złych emocjach, złych doświadczeniach, doznawanych przykrościach i bieżących kłopotach. Jutro są urodziny mojej córki…

Pamiętam każdy moment jej życia, od najwcześniejszego początku. Dziękuję _PM_ za słowa “zróbmy sobie córeczkę”, które będę zawsze pamiętał. Pamiętam, jak jechaliśmy do szpitala i zatrzymała nas policja, bo przejechaliśmy na czerwonym świetle. Pamiętam, jak okazało się, że poród odbierała ze mną moja koleżanka ze studiów. Pamiętam te cudowne wielkie oczy i rudawe włosy, które po niedługim czasie przeszły w czysty blond.

Pamiętam, jak na mszy na placu Piłsudskiego odprawianej przez Jana Pawła II zapadła decyzja o imieninach – bo jej imię było wśród 105 nowych błogosławionych. Pamiętam, jak bracia cieszyli się z siostry. Pamiętam jak poszła do przedszkola. Pamiętam, jak się cieszyła oglądając mój dom, kiedy się musiałem wyprowadzić. Jak mnie prosiła, żebym uzyskał zgodę mamy na urodziny w sali zabaw Słoneczko, gdzie koleżanki urządzały swoje imprezy.

Pamiętam wspólne narty, pamiętam wspólne żeglowanie, pamiętam, pamiętam, pamiętam… Wszystkie te wspomnienia wracają w tym dniu. Jutro wspaniały dzień. Moja córka jest coraz doroślejsza. Przestaje być małą dziewczynką. Staje się po trochu dziewczyną. Niedługo będzie kobietą. Nic tak nie cieszy, jak dorastanie dzieci. Zwłaszcza, kiedy tak pięknie dorastają…

Podobno istnieje jakaś szczególna więź między tatą i córką. Myślę, że tak jest. Bo więź między ojcem i dzieckiem zawsze jest szczególna. Nie można porównywać. Dla mnie więź z każdym moim dzieckiem jest szczególna. Miłość jest tym szczególnym dobrem, które dzielone mnoży się. Im więcej jej rozdajemy, tym więcej jej mamy. Kocham Cię córko…