Zapewne zdarzają się sytuacje, w których nikt na całym świecie nie ma wątpliwości, że takie stwierdzenie jest prawdziwe. Zdarzają się pewnie i takie, kiedy nikt nie uwierzy, bo to bzdura ewidentnie bez związku z rzeczywistością. Najczęściej jest to kwestia podlegająca subiektywnej ocenie zależnej od sytuacji, relacji, interesów Czytaj dalej
Jeśli któremuś z Państwa zaczęła już brzmieć w uszach “Międzynarodówka”, proszę nie zrywać się z krzeseł, nie szukać na dnie szafy czerwonych sztandarów, tylko doczytać do końca. 
Nie jestem zatwardziałym komunistą, prawdę powiedziawszy – nie jestem nim wcale. Dlaczego zatem namawiam do stworzenia PZPR? Może to wyraz tęsknoty za przeszłością, minioną młodością i tego typu nostalgiczne klimaty?
Otóż nie. Jest to spojrzenie w przyszłość!
Potrzebujemy PZPR, aby nasze dzieci i abyśmy sami żyli w lepszym otoczeniu, aby “podstawowa komórka społeczna” – niezależnie od jej aktualnego statusu – miała szanse co najmniej poprawnego funkcjonowania.
PZPR w tym ujęciu to Praktyki Zapewniające Pełnię Rodzicielstwa.
Marzy mi się opracowanie wraz z Państwem lub Państwa bliskimi i znajomymi Czytaj dalej
To inaczej miało być, przyjaciele,
To nie o to walczyliśmy, burząc mur,
Z naszych marzeń pozostało tak niewiele,
Nie ma pracy, nie ma chleba, próżny trud!
Utopione w słowach troski i nadzieje
Wybrzmiewają echem wśród spuszczonych głów. Czytaj dalej
Kiedy mężczyzna staje przed problemami związanymi z rozstaniem z matką swoich dzieci, prędzej czy później dotrze w internecie do serwisu wstroneojca.pl oraz do forum dyskusyjnego forum.wstroneojca.pl. To miejsce, gdzie można znaleźć wiele przydatnych informacji, zasięgnąć porady i porozmawiać z osobami w podobnej sytuacji. A forum jest bodaj najbardziej żywym forum ojcowskim, w którym udział biorą zarówno panowie, jak i panie. Czytaj dalej
Zreorganizowaliśmy nasz dom, a w zasadzie nasze życie w naszym domu. Ja mieszkałem w nim nadal, moja żona i młodszy syn pół tygodnia na zesłaniu w rodzinnym domu drugie pół w naszym, starsze dzieci tradycyjnie przyjeżdżały na weekendy. Smutną ciszę pustego domu zagłuszałem ostatnimi pracami wykończeniowymi. Niby było fajnie.
Nie boję się gdy ciemno jest
Ojciec za rękę prowadzi mnie |x2
Dziękuję ci Tato za wszystko co robisz a
Że bawisz się ze mną na rękach mnie nosisz
Dziękuję ci Tato i wiem to na pewno a
Przez cały dzień czuwasz nade mną Czytaj dalej
Długie to się zrobiło i odpowiadam nt. wyparcia w odrębnym wpisie. Olgierdzie wybacz.
Moja kobieca intuicja mi podpowiada, a wrodzona naiwna wiara w to, że jednak „ludzie z gruntu nie do końca są źli” to podtrzymuje.
Wydaje mi się, że traktowanie każdego odsuwającego się po rozwodzie ojca na zasadzie teraz to on ma z górki, jest wolny i zadowolony bo sobie pobryka, nie do końca musi być uzasadnione. Na pewno są i takie dojrzałe przypadki facetów ale twierdzenie, że to norma jest chyba jakby na wyrost. Nie wiem jak dla kogo ale dla mnie rozpad mojej rodziny to była największa w moim dotychczasowym życiu trauma (może miałem dotąd szczęście, ale tak było). Czytaj dalej
Tytuł powinien być opatrzony znakiem zapytania, bo nie jestem dokładnie pewien źródła ani nie znam dokładnie historii. Postanowiłem jednak ją zamieścić, bo już to, co znam, wydało mi się interesujące. A poza tym liczę, że ktoś zorientowany pomoże ustalić, o co dokładnie szło.
Zasłyszałem z drugiej czy trzeciej nawet ręki (właściwie – ucha) historię, jakoby niedawno przez media prześliznęła się pani sędzia Czytaj dalej
Poniższy tekst jest autorstwa pana Krzysztofa Kokoszki, który siedzi w więzieniu. Dokładnie nie wiem za co. Mimo pozbawienia wolności wypowiadał się dla newsweeka.
Tekst jest dość długi, ale polecam doczytać do końca. Ja po lekturze pozostaję z uczuciem głębokiego smutku i współczucia dla autora.
“Wstęp do nauki o alienacji rodzicielskiej
Nie orzeczenie jednej z form opieki wspólnej nawet bez zgody jednego z rodziców – otwiera płaszczyznę rozwoju zjawiska alienacji rodzicielskiej.
Alienacja rodzicielska jest zespołem zachowań zmierzających do osłabienia lub całkowitego zniszczenia więzi łączących dziecko z rodzicem z którym przestało mieszkać (lub nigdy z nim nie mieszkało) i z innymi osobami bliskimi. Czytaj dalej
Być ojcem mimo wszystko… Czyli właściwie o co nam chodzi? Do czego zmierzamy? Na czym nam zależy? Kiedy będziemy mogli powiedzieć, że jesteśmy naprawdę ojcami? Chodzi o spędzanie z dzieckiem czasu czy o zapewnienie godnych warunków życia? O gotowanie, pranie, prasowanie czy zmywanie? A może o narty, żagle, dalekie wycieczki? Modne ubrania? Czytaj dalej
Ostatnio znalazłem to w necie i nie mogłem się powstrzymać żeby nie pokazać wszystkim. Choć pewno wielu z Was to już widziało. Nie wiem jak Wam, ale mi od razu skojarzyło się to z hasełkami które my, faceci, słyszymy w RODK i Sądach Rodzinnych Czytaj dalej
Po tym, jak to hasło wygrało wybory prezydenckie, mało kto będzie się chyba sprzeciwiał. Ale co to jest właściwie zgoda? Niespieranie się? Niedyskutowanie? Siedzenie cicho, kiedy coś się nie podoba? A może demonstrowanie podległości? Co można zrobić żeby utrzymać zgodę, a czego nie? Czytaj dalej
PONIŻSZY TEKST JEST WYRAZEM OSOBISTYCH POGLĄDÓW AUTORA
Żyjemy w kapitalistycznej gospodarce socjalistycznej, gdzie wolnorynkowe mechanizmy są regulowane przez przez państwo. Pracodawca jest związany umowa ze swoim pracownikiem i musi płacić mu za pracę. Wysokość zarobków jest regulowana przez państwo. Państwo zakazuje również dyskryminacji z powodu płci. Co do tej zasady zgadzamy się wszyscy i tak być powinno. Za tą samą pracę oraz doświadczenie powinno otrzymywać się taką samą stawkę. Z przykrością muszę stwierdzić, że istnieje dziwne irracjonalne parcie na to, Czytaj dalej
Dziecko kolegi Errora siedziało zapłakane i wyło że nie chce zostać z mamą.
Moje dzieci kochają mamę. Gdy są ze mną to najpóźniej po dwóch dniach same dzwonią do mamy i wesoło opowiadają co robią. Na ogół matka dzwoni też sama do nich mniej więcej co drugi dzień. Jak córka po mojej wyprowadzce płakała wieczorami do mnie, po prostu przyjeżdżałem do niej i ją usypiałem. Czytaj dalej
Jakiś czas nie zamieszczałem nowych wpisów. Przepraszam tęskniących, życie w realu ma swoje wymagania. Nagromadziło się trochę zaległości, jak się okazało – alimentacyjnych.
Za tym prowokacyjnym tytułem kryją się na szczęście jedynie zaległości wirtualne. Chodzi o obiecane niegdyś rozwinięcie wątków poruszanych przez Andrzeja i Jerzego.
Słowo droższe pieniędzy, więc pora się z obietnic wywiązać. Czytaj dalej
 |
