Gdy myślimy o patologicznej przemocy, przed oczyma stają nam meliny i to, co tam się odbywa. I właśnie tam chcielibyśmy widzieć pomocną dłoń organizacji społecznych. Błąd moi drodzy! W USA, przy powszechnym dostępie do broni, działanie na tym akurat polu obarczone jest ryzykiem ostrego i gwałtownego zatrucia ołowiem, często ze skutkiem śmiertelnym. Stąd do działań operacyjnych z Policją, w kamizelkach kuloodpornych i pod bronią, jakoś tłumu dobroczyńców nie widać.

Poza tym, taka wyjęta z „dna” persona, to kłopotliwy i kosztowny klient. Bo z reguły najpierw konieczny jest odwyk a dopiero potem można od niej policzyć „bonus operacyjny”. Jeśli coś jeszcze zostanie Czytaj dalej →

Jak wspominałem historia, którą przytoczyłem, była na tyle dla mnie szokująca, że o potwierdzenie realiów i opinię o tych wydarzeniach zwróciłem się do naszego kontaktu w USA. Dalszy ciąg cyklu to informacje, jakimi podzielił się z nami nasz mocno zorientowany w sytuacji człowiek.

W USA tzw. „dobroczynność” jest po prostu jedną z gałęzi przemysłu. Przemysłu o nazwie świadczenie usług pomocy socjalnej. I jedynymi potrzebnymi do tego kwalifikacjami jest umiejętność „organizowania” kasy od prywatnych „dobroczyńców”. Czyli bogatych obywateli, różnej maści fundacji itd. No i jeszcze umiejętne załatwienie sobie dotacji Czytaj dalej →