Dzieci są najważniejsze!

W życiu ciągle musimy wybierać. Nie można mieć wszystkiego, coś za coś, zasoby są z założenia ograniczone. Różnie to tłumaczymy, ale ważniejsze od tłumaczeń jest, czym się kierujemy w swoich wyborach. Czy realizujemy swoje pasje, swoje poczucie sprawiedliwości, szukamy w życiu sensu, chcemy coś po sobie zostawić, osiągnąć sukces, a jeżeli tak, to jaki? Finansowy, polityczny, społeczny…

Nie ma jedynie słusznych motywacji. Każdy sam decyduje o swoim życiu. Ale… czy każdy? Czasem możemy usłyszeć w kłótniach między rodzicami a dziećmi — ja się na świat nie prosiłem! No właśnie – dzieci nie decydują o swoim życiu. To rodzice je powołują do życia i rodzice je przygotowują do życia. I rodzice mogą im to życie zepsuć. Truizmem jest stwierdzenie – robię wszystko dla swoich dzieci. Mało który rodzic mówi inaczej. Dlaczego jedne dzieci są lepiej przygotowane do życia a inne gorzej?

Bo tak naprawdę bardzo trudno nam zrozumieć, czego potrzebują nasze dzieci. Musimy im zapewnić jak najwięcej punktów w wyścigu szczurów. Powinny zobaczyć cały świat, to im da perspektywę. Trzeba zadbać o ich zdrowie i formę fizyczną. Niech się nauczą ufać ludziom. Muszą się angażować społecznie… Jakże często wydaje się nam, że dzieci będą szczęśliwe, jeżeli zrealizują nasze marzenia – te dzisiejsze albo te z naszego dzieciństwa czy młodości.

Pewnie czekacie, że podam Wam teraz jakąś receptę, moje przekonanie, złotą myśl czy uniwersalną dobrą radę. Nic z tych rzeczy. Nie ma jednej prawdy dla wszystkich dzieci. Ale jest jedna prawda dla wszystkich rodziców. Słuchajmy dzieci. Nie tylko tego, co do nas mówią słowami. Przede wszystkim tego, co nam mówią między wierszami. Pamiętajmy. Trzeba słuchać i obserwować. I pamiętać, że DZIECI SĄ NAJWAŻNIEJSZE. Bo tylko one są od nas całkowicie uzależnione. Nie możemy ich zawieść.