Upadające Imperia

Nie wiem skąd bierze się przekonanie że Imperia nie upadają. Kończą lepiej albo gorzej ale ich koniec jest oczywisty. Mogą zakończyć w stylu kolonialnej Francji lub Imperium Brytyjskiego albo też jak Związek Radziecki czy Cesarstwo Rzymskie.

Z przykrością muszę stwierdzić, że wiele osób przysypiało na zajęciach z historii w szkole średniej a potem na zajęciach z logiki na studiach. Prowadzą imperialną politykę polegającą na izolowaniu dziecka od drugiego rodzica, politykę zawładnięcia wszystkim co jest w zasięgu oddziaływania. Można oczywiście zawładnąć dziećmi i majątkiem, ale przecież nie da się zdobywać wciąż nowych i nowy terytoriów chociażby z tego powodu, że ilość zasobów jest ograniczona.

Gdyby nie przysypiali na lekcjach historii, to zdawaliby sobie sprawę i z tego, że te wielkie imperia upadły poprzez dużą liczbę małych konfliktów na zewnątrz oraz małą spójność wewnątrz. Porównując to do sytuacji zaborczych rodziców-właścicieli – popełniają ten sam błąd. Prowadzą wiele drobnych sporów o mało ważne sprawy, które angażują ich siły i środki. Jednocześnie u boku rośnie człowiek, który wszystko obserwuje, chłonie i zapamiętuje. Wcześniej czy później można się spodziewać jednego – przebudzenia obserwatora i zniknięcia imperialisty z kart historii…