O tym, że kultura dyskusji wymaga, aby odnosić się ad rem a nie ad personam wiedziałem od dawna. Otrzymałem tę wiedzę na tyle wcześnie, że świadectwo starszych zastąpiło podbudowę teoretyczną. Jednak kiedy coraz częściej jestem atakowany nie za to, co mówię czy robię, ale za to że jestem i że mówię Czytaj dalej
Przez kilka dni próbowałem dojść do siebie. Dlatego nie pisałem. Ale muszę o tym napisać.
Matka moich dzieci złożyła w sądzie wniosek o powołanie na świadka Czytaj dalej
Ostatnio wpadł mi w ręce, a raczej rzucił w oczy, bardzo interesujący tekst. Przeczytałam z uwagą, poprosiłam o przeczytanie i komentarz Ukochanego. Stwierdził, że święta prawda. Oto link:
A ja sądzę iż 50% kobiet nie chce szczęścia!
Czy tak jest rzeczywiście? Sądzę, że większość panów przyklaśnie autorowi z ochotą. Bo te baby same nie wiedzą czego chcą. Czytaj dalej
No i stało się, mamy kumulację w Totka. Jakaś zawrotna suma która do tego rośnie w tempie szalonym. Napędzana ulotnymi marzeniami ludzi o łucie szczęścia.
Ja też już miałem się oddać rozmyślaniom na temat – a co bym zrobił gdybym trafił, gdy nagle moją wyobraźnię przeszył bolesnie taki oto obraz.
Moja pani sędzia spogląda na mnie pogardliwie z wysokości swego stołu i pyta:
— Wypełnił pan kupon? Czytaj dalej
Są pytania, których nie trzeba zadawać wprost, aby brzmiały w uszach. Tytułowy dylemat jest z pewnością jednym z tych, przed którym staje wielu ojców w sytuacji, gdy są odsuwani od swoich dzieci.
Jak to w życiu – zapewne nie ma prostych odpowiedzi.
Właściwie jest jedna. Czytaj dalej
Po roku walki, przekładania rozpraw, uników, podchodów i podstępów doszło do ugody. A było to tak… Czytaj dalej
Każdy w rodzinie ma swoją rolę. Wszyscy ją znają i nie trzeba o tym nikomu przypominać. Czy rzeczywiście wszyscy? _KS_, kiedy się urodził, widział wokół siebie różne plamy i słyszał głosy. Potem zaczął odróżniać osoby. Potem zaczął poznawać ich role. Już niby dobrze wie, kto jest mamą Czytaj dalej
Obiecałem poszturchać demony… i czas się wywiązać. 
Kumpela przypadkiem wylądowała na wakacjach razem z dwiema rozwiedzionymi paniami. Okoliczności zmusiły ją do współpracy w dziedzinie opieki nad dziećmi. A kapryśna aura spowodowała, że panie czasami wolały pozostać wieczorem w domku, aby wieść nocne Polek rozmowy. Plon tych rozmów zamieszczam poniżej. Czytaj dalej
Nie chcę też słuchać o prawach matek. Wczoraj na konferencji w senacie słyszałem, że trzeba bronić praw ojców. Dzisiaj w telewizji widziałem reportaż o sprawie, o której już kiedyś pisałem (ojciec z problemem alkoholowym dostał dzieci, bo matka nie miała gdzie mieszkać po tym, jak ją ojciec wyrzucił z domu), i sporo wypowiedzi o prawach matki.
Ja tego nie rozumiem! Czytaj dalej
Drogie Mamy i drodzy Tatowie,
Czy zdarzyło się Wam być w RODK-u ze swoimi dziećmi? Czy wiecie co i dlaczego się tam odbywało? Na jakiej podstawie wydano opinię o Waszym dziecku? Doświadczenie wielu rodziców pokazuje, że wydawane opinie często są oparte na testach stosowanych z „automatu”, a nie dobieranych do pacjenta czy do specyficznej sytuacji, które nie odpowiadają na konkretne pytania postawione przez sąd. Mówiąc wprost – rysunek drzewa Czytaj dalej
Wiesz, że przetrwasz i trwać będziesz.
Będziesz uczył Go rysować i żyć inaczej.
Będziesz mocno tulił.
Czas będzie dla Was, a Wy dla Was samych. Czytaj dalej
Na temat naszego bloga była konferencja. Mój wpis jest bardziej obserwacją ogólną. Ale dotyczy tego, co się dzieje wokół naszej sprawy, więc pozwolę sobie tę jedną obserwację tu umieścić.
Spotkało się na gruncie oficjalnym, w gmachu parlamentu, kilkadziesiąt osób przejętych sprawami ojcostwa. Zajmujących się popularyzowaniem ojcostwa w ogóle oraz wspieraniem ojców w sytuacjach kryzysowych. Honorowym gościem był dr Ken Canfield, założyciel Narodowego Centrum Ojcostwa w USA. Byli senatorowie, naukowcy, działacze i… mnóstwo ideologii. Jedynie trzy osoby z wypowiadających się autorytetów i słuchaczy podkreślały potrzebę otwartości światopoglądowej. Czytaj dalej
Obiecałem Szawłowi i oto ona.
Czasami spotykam się z lansowanym tu i tam poglądem, że historia jest jednym wielkim pasmem cierpienia i ucisku kobiety przez mężczyznę i niczym więcej. Według głosicieli tej tezy obecna sytuacja ojców w sądach rodzinnych w naszym kraju jest naturalną konsekwencją win przodków naszych. Teraz to mężczyzna znosić powinien pokornie niesprawiedliwość wszelaką cicho, pokornie i bez prób protestu, tudzież zmiany tego stanu rzeczy. Oto bowiem nadszedł wreszcie dzień zapłaty i wyrównania rachunków za krzywdy. To co nas spotyka, to według tego poglądu Czytaj dalej
317 dni temu założyłem blog no co ty Tato – blog ojca bezbronnego wobec systemu. Przez prawie 300 dni pisałem codziennie. Czasami z drobnym opóźnieniem, ale jednak regularnie. Wiele się przez ten czas zmieniło. Nawet podtytuł. Od kilku tygodni piszę znacznie rzadziej. Znudziłem się? Zmęczyłem? Straciłem inwencję? Czytaj dalej
Słyszymy dość często, zwykle od osób broniących status quo, że samo prawo jest dobre, tylko orzekanie w jego ramach bywa błędne.
Nie zgadzam się z tą opinią.
Sama idea stojąca za tym stwierdzeniem już jest dziwna. Wszak orzekania dokonuje się Czytaj dalej
 |
