Co daje walka o dzieci?

Za namową przyjaciela dotarłem do książki Rozwód a rywalizacja o opiekę nad dziećmi, której autorem jest dr Alicja Czerederecka, wydanej przez wydawnictwo LexisNexis. To książka specjalistyczna, więc jej lektura nie jest łatwa. Jednak zachęcam wszystkich do próby lektury. Ja zamierzam w miarę zapoznawania się z nią prezentować Państwu fragmenty, które szczególnie trafią mi do przekonania. Zachęcam wszystkich do dzielenia się wrażeniami z tej lektury. Zakładam w tym celu specjalny cykl, który mam nadzieję stanie się naszym wewnętrznym seminarium.

A oto fragment ze stron 77-78 wymienionej pracy:

Jedno z rodziców (a czasem każde z nich na własną rękę) usiłuje zawrzeć z dzieckiem przymierze, aby wzmocnić działania przeciwko drugiemu opiekunowi. Niejednokrotnie, myląc własne potrzeby i przeżycia (głównie poczucie krzywdy i stale podsycany gniew) z potrzebami i przeżyciami dziecka, jest przekonane, że robi to w jego interesie. Zdarza się, że tworzą się w rodzinie koalicje, w które zaangażowani są dziadkowie, nowi partnerzy, dzieci z poprzednich lub nowych małżeństw. Dziecko jest wciągane w pułapkę lojalności, przeżywa poczucie winy i wstyd, które z czasem są tłumione i zastępowane różnymi formami manipulacji wobec rodziców lub odrzuceniem jednego z nich i obciążaniem za wszelkie negatywne aspekty życia rodzinnego. Tylko dzieci dysponujące naprawdę silnymi zasobami wewnętrznymi, zwykle starsze, potrafią się wyzwolić z tak intensywnych oddziaływań i odizolować od konfliktu między rodzicami.

Większość autorów podkreśla, że nie tyle rozwód, ile kontynuowanie konfliktu pomiędzy rodzicami (Amato i Keith, 1991; Emery, 1982, za: Beisert, 2000; Otto i inni, 2003), a jeszcze bardziej angażowanie dziecka w konflikt, manipulowanie nim, indoktrynacja przeciw drugiemu opiekunowi i ograniczanie swobodnych kontaktów z drugoplanowym opiekunem, powoduje zaburzenia w rozwoju dzieci i utrudnia ich adaptację do sytuacji kryzysowej, w jakiej się znalazły (Amato, 1993, za: Plopa, 2005: Gardner, 1985, 1998; Kaja, 1992a; Pohorecka, 1994; Sokołowska, 1977, Stojanowska 1997; Zubrzycka, 1993).

Mnie powyższy fragment zachęca do uważnej lektury całej pracy. A co Wy, drodzy czytelnicy, o tym myślicie?

—————————-

dr Alicja Czerederecka pracuje w Instytucie Ekspertyz Sądowych w Krakowie, jest psychologiem sądowym, członkiem Komisji ds. Rekomendacji dla Biegłych Sądowych PTP. Od wielu lat zajmuje się problematyką rodziny rozbitej i opiniowaniem w sprawach opiekuńczych. Głównymi obszarami jej zainteresowań, prac badawczych i publikacji są ponadto problemy etyczne i metodologiczne pracy biegłego, wykorzystanie testu Rorschacha i technik projekcyjnych w badaniach sądowych.
(notatka z okładki książki dr Alicji Czeredereckiej wydanej przez wydawnictwo LexisNexi pt. Rozwód a rywalizacja o opiekę nad dziećmi)