Cała Polska buduje swoją stolicę!

Kiedy się popatrzy na sposób życia i utrzymywania się _PM_, to hasło w tytule nasuwa się samo.

Kobieta mieszka we własnym domu, do którego sprowadziła swojego nowego męża (miał własny dom w okolicy). Porusza się własnym samochodem. Dwoje dzieci posyła do płatnych szkół, wożąc samochodem po kilkanaście kilometrów w jedną stronę (dawniej troje, ale najstarszy poszedł do jednego z lepszych publicznych liceów). Wysyła dzieci na obozy harcerskie, żeglarskie, narciarskie. Sama jeździ na wakacje do Grecji. Jak nie ma czasu czy ochoty być z dziećmi, to podrzuca je swoim rodzicom (ojciec dzieci lub jego rodzice nie mogą się wtedy zajmować dziećmi, bo “sąd nie pozwolił”). W sumie fajne życie. A z czego to wszystko?

Zarobki wykazuje na poziomie czesnego za jedno dziecko w szkole. Ale przecież trzeba umieć o siebie zadbać!

• Darowizna co miesiąc od znajomej rodziców (podobno na szkoły dzieci).
• Co miesiąc maksymalna wypłata z Funduszu Alimentacyjnego.
• Pożyczki od rodziny i znajomych.
• Nowy mąż biznesmen.

Ojciec od lat bezskutecznie domaga się zmniejszenia wydatków – w szczególności przez zmianę szkół dzieci na publiczne. Po co ograniczać? Przecież wszystko jest w porządku. Że ojciec ma alimenty większe niż zarobki, a te i tak nie starczyłyby na pokrycie bieżących wydatków? Kogo to może interesować?

Aha, zapomniałem dodać, że jeszcze zadbała o opiekę medyczną dla siebie. Podpisała umowę o pracę. Na 1/4 etatu. Jako pomoc biurowa. Porządkuje dokumenty. W jednoosobowej firmie jakieś 30 km od miejsca zamieszkania… Prawda, że to naturalne, oczywiste i prawdopodobne?

Jaki wpływ na dzieci ma taka sytuacja? Dzieci widzą, że nie trzeba się starać, żeby mieć. Zawsze znajdą się chętni do pomocy, wystarczy wyciągnąć rękę. Liczy się tylko poziom życia. Kto go zapewnia to sprawa drugorzędna. Ludzi się wykorzystuje a czasem wykańcza, jak ich ojca, po to tylko, żeby mieć co się chce. Że warunki się zmieniły? Kogo to interesuje… Tak się tylko czasem zastanawiam, jak to będzie z dziećmi, jeżeli się przyzwyczają, że tak jest zawsze, a nie odziedziczyły tego talentu.