Podczas swojego pobytu w starym kraju miałem przypadkowe spotkania z osobami pozbawionymi kontaktu ze swoimi ojcami. Nie mówię tutaj o małych dzieciach ale osobach już dorosłych i w pełni świadomych.
Mimo, że od dramatycznych wydarzeń jakie miały miejsce w ich życiu minęło już wiele czasu, to one mimo tego mają wpływ na ich życie.
Osoby, które weszły zaledwie w swoje dorosłe życie, ale już dostały swój dowód osobisty, bardzo żałowały, że są upośledzone w kontaktach z ludźmi. Nie mają w sobie żadnej dyscypliny w dążeniu do celów życiowych, nie mogą nawiązać trwałych spójnych relacji z innymi. Oskarżają jednocześnie swoich ojców o zaniedbania wobec nich, bo nie było ich w pobliżu, a jednocześnie oskarżają matki o to, że nie mieli szans poznać swoich ojców. Nawet jeżeli nawiązali relację z drugim rodzicem, to są one pełne emocji i koncentrują się na poszukiwaniu akceptacji przez ojca.
Matki oraz rodziny tych ludzi przedstawiały ojców jako największych złoczyńców na świecie. Porównanie tego z rzeczywistością, gdy poznali spokojnych i zrównoważonych, była dla nich wielkim szokiem. Jak się można spodziewać relacje z matką oraz rodziną pogorszyły się znacznie, ponieważ uznali że byli oszukiwani przez wiele lat. Nikt nie lubi być oszukiwany, szczególnie w najważniejszych sprawach.
Ograniczanie ojcu możliwości wychowywania własnego dziecka będzie miało wpływ na dorosłe życie dziecka. Sądzę, że matki nie biorą pod uwagę przyszłego szczęścia swoich dorosłych dzieci. Za to fundują im problemy na przyszłość…
loading...
